İsimleri Var, Kendileri Yok…
Ceyhan’ın tabelalarında yazan 113 dernek var ya…
Aslında onlar sadece tabelada var.
Kâğıt üzerinde, defterlerde, listelerde…
Ama sahada?
Yok.
Öyle yok ki, sorsanız kimse görmemiş, kimse duymamış, kimse faaliyetini hatırlamıyor.
Hani derler ya, “İnsan görünce tanır.”
Biz onları görmedik ki tanıyalım.
Önceki gün Ceyhan Musiki Sevenler Derneği, Yumurtalık’ta öyle bir iş yaptı ki…
Ders niteliğinde.
Öğretmenler Günü’nde sahile gidip çevre temizliği yaptılar.
Sonra Güney Yıldızı’nda bir araya gelip hem yemeklerini yediler hem müziklerini paylaştılar.
Geçen yıl da Atatürk Parkı’nda aynısını yapmışlardı.
Hatırlıyor musunuz?..
Dernek dediğin işte böyle olur.
Başkan Doğan Kaplan ve yönetimi, “biz buradayız” demekle kalmayıp,
Buradayız ve bir şey yapıyoruz diyor.
Hem de birlik içinde, emek vererek, kimseden bir şey beklemeden.
Ben de CRT Medya olarak davetliydim, geçen yıl olduğu gibi bu yıl da Mersin’den kalkıp gittim.
Sadece izlemekle kalmadım, çevre temizliğine ben de katıldım.
Çünkü birileri adım atıyorsa, diğerleri seyretmemeli.
Hadi bir el bizden olsun.
Ama işte…
Burada durup sormak lazım:
Bu şehirde 113 dernek var, peki 112’si nerede?
Ne yapıyorlar?
Kimin derdine derman, kimin eline su?
Gören, duyan, tanık olan var mı?
Yoksa onlar da sadece “dernek kurmuş olmak için kurulan”,
Kanun gereği kurulup, kanun gereği kapanan,
Kâğıt üstünde duran hayalet yapılar mı?
Zaten geçen yıl 115’ti, bu yıl 113’e düşmüş.
Gidişata bakılırsa seneye 100’ü zor görürüz.
Yaptıkları tek faaliyet de kapanış dilekçesi vermek zaten.
Hizmet yapanları tenzih ediyorum.
Bir de işin şu tarafı var:
Bu derneklerden bir tanesi bile çıkıp yerel gazeteye abone olmaz.
Bir tanesi bile “şuraya bir destek olalım” demez.
Ceyhan’ın tek günlük gazetesi CRT Haber dâhil…
Basın yokmuş gibi davranırlar.
Oysa basın olmazsa yaptığın işi kim duyuracak?
Kendi kendine mi alkış tutacaksın?
Rahmetli Emniyet Müdürü Bayram Kadir Tüylü’nün büyük projeleri vardı,
Yerel basınla ilgili müjdeleri…
Ama kısmet olmadı…
Tıpkı önceki kaymakamımız Bayram Yılmaz gibi.
Yeni kaymakamımıza ilk geldiğinde biz gittik “hoş geldin” dedik,
O hâlâ daha “hoş bulduk” demeye gelmedi.
Canı sağ olsun.
Gelmezse de olur.
Zaten yeterince gelen var.
Ceyhan Musiki Sevenler Derneği ise sessiz sedasız bir şey gösterdi bize:
Dernek olmak tabela açmak değildir.
Dernek olmak yan yana gelmek, emek vermek, şehir için bir tuğla koyabilmektir.
Adı olup kendi olmayanlara duyurulur.
